<p>W ostatnich badaniach naukowych dotyczących leczenia zaawansowanego raka nerki, substancja czynna <strong>ipilimumab</strong> w połączeniu z <strong>nivolumabem</strong> (NIVO + IPI) wykazała obiecujące wyniki w rzeczywistych warunkach klinicznych. Badanie to dostarcza nowych, istotnych informacji na temat efektywności tego połączenia w leczeniu pacjentów z rakiem nerki o średnim lub złym ryzyku (I/P). Zostało przeprowadzone w kontekście onkologii społecznej w Stanach Zjednoczonych, gdzie zebrano dane z elektronicznych rejestrów medycznych.</p>
<h2>Wprowadzenie do badania i jego znaczenie</h2>
<p>Rak nerki jest siódmym najczęściej występującym nowotworem w Stanach Zjednoczonych, z szacunkową liczbą 81 800 nowych przypadków i 14 890 zgonów w 2023 roku. Wśród nowotworów nerkowych około 85% to raki nerkowokomórkowe, z czego 75% ma histologię typu jasnokomórkowego. Dotychczasowe badania wskazują, że chociaż wskaźniki umieralności ustabilizowały się, to pięcioletnie przeżycie pacjentów z przerzutowym rakiem nerki wynosi zaledwie 17%. W związku z tym, istnieje pilna potrzeba opracowania skutecznych strategii leczenia.</p>
<h2>Metodyka badania</h2>
<p>Badanie miało charakter retrospektywny i obejmowało pacjentów z rakiem nerki o ryzyku I/P, którzy rozpoczęli leczenie pierwszej linii (1L) NIVO + IPI w okresie od 4 stycznia 2018 roku do 31 grudnia 2019 roku. Analizowano dane z rejestrów medycznych w celu oceny demografii pacjentów, charakterystyki klinicznej, wzorców leczenia oraz wyników klinicznych. Zastosowano metody Kaplan-Meier do analizy przeżycia całkowitego (OS) oraz przeżycia wolnego od progresji (rwPFS).</p>
<h2>Wyniki badania</h2>
<h3>Charakterystyka pacjentów</h3>
<p>W badaniu wzięło udział 187 pacjentów, z medianą wieku wynoszącą 63 lata. Wśród nich 39,6% miało złe ryzyko według modelu IMDC, a 19,8% pacjentów miało wynik w skali wydolności ECOG równy lub większy niż 2. Większość pacjentów była biała (70,1%) i mężczyznami (74,3%).</p>
<h3>Efektywność kliniczna</h3>
<p>Wyniki badania wykazały, że mediana przeżycia całkowitego wynosiła 38,4 miesiąca, a mediana przeżycia wolnego od progresji wynosiła 11,1 miesiąca. W ciągu 12 miesięcy od rozpoczęcia leczenia, wskaźnik przeżycia wynosił 76,5%, a po 24 miesiącach spadł do 59,5%. Z kolei wskaźnik odpowiedzi na leczenie wyniósł 42,9%, co sugeruje, że NIVO + IPI jest skuteczną opcją terapeutyczną dla pacjentów z I/P ryzykiem mRCC.</p>
<h3>Bezpieczeństwo terapii</h3>
<p>W badaniu zgłoszono działania niepożądane związane z leczeniem (TRAEs) u 47,6% pacjentów, w tym najczęściej występujące: zmęczenie (13,4%) oraz wysypka (10,2%). Warto zauważyć, że 94,7% pacjentów zakończyło leczenie NIVO + IPI, głównie z powodu progresji choroby (25,1%) lub działań niepożądanych (21,4%).</p>
<h2>Dyskusja nad wynikami</h2>
<p>Wyniki tego badania podkreślają znaczenie stosowania NIVO + IPI w leczeniu pacjentów z rakiem nerki o średnim lub złym ryzyku. W porównaniu do wcześniejszych badań klinicznych, takich jak CheckMate 214, badanie to uwzględniało większy odsetek pacjentów z gorszym stanem zdrowia, co czyni wyniki bardziej reprezentatywnymi dla rzeczywistej populacji pacjentów. Mimo różnic w charakterystyce pacjentów, wyniki dotyczące przeżycia i odpowiedzi na leczenie są porównywalne z tymi uzyskanymi w badaniach kontrolowanych.</p>
<h2>Podsumowanie i wnioski</h2>
<p>Podsumowując, badanie to dostarcza istotnych dowodów na skuteczność połączenia NIVO + IPI w leczeniu pacjentów z mRCC o średnim lub złym ryzyku. Wskazuje również na dobre bezpieczeństwo tego schematu terapeutycznego, co czyni go wartościową opcją w praktyce klinicznej. Dalsze badania są potrzebne, aby potwierdzić te wyniki i zbadać długoterminowe efekty leczenia.</p>
Bibliografia
Doshi Gurjyot K., Osterland Andrew J., Shi Ping, Yim Annette, Del Tejo Viviana, Guttenplan Sarah B., Eiffert Samantha, Yin Xin, Rosenblatt Lisa and Conkling Paul R.. Real-World Outcomes in Patients With Metastatic Renal Cell Carcinoma Treated With First-Line Nivolumab Plus Ipilimumab in the United States. JCO Clinical Cancer Informatics 2024, 8(), 15698-257. DOI: https://doi.org/10.1200/CCI.24.00132.
